Basın dünyası bir çınarını kaybetti.
Türk gazeteciliğinin emektar ismi, mesleğe ömrünü adamış duayen gazeteci Ahmet Bedri Kolbaşı, 26 Haziran 2025’te İstanbul’da hayata gözlerini yumdu. Geriye, sadece bir yaşam değil; ilkeli duruşla, cesaretle, kalemle ve fotoğraf makinesiyle yoğrulmuş onurlu bir meslek mirası bıraktı.
1943 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Ahmet Bedri Kolbaşı, köken olarak Selaniklidir. Atatürk’ün Selanik’teki evinin yan komşusu, Selanikli Dalyancı Ahmet Ağa’nın torunu olan Kolbaşı, İbrahim Kolbaşı’nın ikinci çocuğu ve tek oğludur.
Gazeteciliğe duyduğu ilgi, çocukluk yıllarında mahallelerinde tanınan bir gazeteci büyüğüne özenmesiyle başladı. Henüz çok genç yaşlarda, usta gazeteci-yazar Ethem İzzet Benice ile tanıştı ve onun öğrencisi, çırağı olarak üç yıl boyunca staj yaptı. Bu sürecin ardından, 1962 yılında Gece Postası Gazetesi’nde kadrolu muhabir olarak meslek hayatına resmen adım attı.
Gazetecilik mesleğinde 66 yılı geride bırakan ve Basın Şeref Kartı sahibi olan Ahmet Bedri Kolbaşı, çalıştığı her gazetede sevilen, saygı duyulan bir isim oldu. Gece Postası, Haber Gazetesi, Tercüman Gazetesi, Yeni Asır ve Son Havadis gibi dönemin önemli yayın organlarında adliye, polis ve belediye muhabirliği; ayrıca istihbarat şefliği görevlerinde bulundu.
1970’li yılların ortalarında, Tercüman Gazetesi’nin Almanya şubesinin kuruluşunda da görev aldı. Tercüman’ın sahibi Kemal Ilıcak ile yakın çalışan Kolbaşı, gazetenin esnaf sayfasını yıllarca hazırladı. Aynı zamanda sahibi olduğu “İstanbul İstanbul” gazetesi aracılığıyla Türkiye Esnaf ve Sanatkârlar Derneği’nin ve esnaf camiasının sesi oldu.
Gazeteci Ahmet Bedri Kolbaşı, yalnızca yazılarıyla değil, çektiği fotoğraflarla da Babıali’de adından söz ettirdi. Mesleğinin getirdiği cesaretle Ortadoğu’ya da adım attı. Irak’ta Baba Molla Mustafa Barzani ve Filistin’de uçak kaçıran eylemleriyle bilinen Leyla Halid ile röportaj yapan ilk Türk gazeteci oldu. Bir yandan da dönemin efsanevi fotoğraf stüdyolarından biri olan eşi Ülkü Kolbaşı’nın sahibi olduğu Foto Gelincik’i işletti; basının görsel belleğine katkı sundu.
Şiir ve edebiyata özel bir ilgi duyan Kolbaşı, eşi Ülkü Kolbaşı’ya ithafen kaleme aldığı “Güzel Günler” isimli şiir kitabıyla edebiyat dünyasında da kendine yer buldu. Bu ilgisi, zamanla onu dönemin tanınmış şair ve yazarlarıyla dostluk kurmaya yöneltti. Hatta dost meclislerinde, “arkadaşım, ağabeyim” dediği Ümit Yaşar Oğuzcan’ın da bulunduğu sohbetlerde, Oktay Rıfat’ın çok bilinen ve “Ağlama Ahmet, ağlama…” dizesiyle başlayan “Sen Balık Değilsin Ki” şiiriyle sık sık Ahmet Bedri Kolbaşı’ya takılarak, “Bu şiir sana yazılmış” diye şakalaştıkları da anlatılır.
İki çocuk babası olan Kolbaşı’nın oğlu Tuna Kolbaşı sosyolog, kızı Menend Kolbaşı Kalafat ise babasının izinden giderek gazetecilik mesleğini tercih etti.
Bodrum sevdalısı, tekne ve balık tutkunu, klasik otomobil meraklısı bir entelektüeldi. Hayatı çok boyutlu yaşadı; inandığı değerlere sıkı sıkıya bağlı kaldı. Meslek büyüğü, usta kalem, dürüst habercilik anlayışının yaşayan örneğiydi.
Basın camiası, Ahmet Bedri Kolbaşı gibi bir değeri yitirdi. Ancak arkasında bıraktığı mesleki duruş, örnek alınacak bir hayat öyküsü ve her biri alın teriyle yoğrulmuş sayısız haber, onu unutulmazlar arasına taşıdı.
Ahmet Bedri Kolbaşı’ya veda ederken, sadece bir gazeteciyi değil, bir ekolü uğurluyoruz.
Saygıyla, minnetle…
