Türk pop müziğinde sayısız hit müziğe imza atan sanatçı Aşkın Nur Yengi 13 yaşında çıktığı sahnede 35 yılı devirdi… Aşkın Nur Yengi’ye dünü, bugünü sanatkarların isyanını ve daha birçok mevzuyu sorduk…
“ZORLANDIK, YORULDUK”
Pandemi süreci herkes için güçlü geçti…
Çok zorladı ve yorulduk. İçinden nasıl çıkacağız açıkçası tam bilemiyorum. Zira bittikten sonra da hepimiz maddi manevi bu zorlukları sil baştan, yine ayağa kalkmak için yaşayacağız. İzleri yıllarca sürecek. Hakikaten üzücü ve korkutucu.
“CAN ACITICI DÖNEM”
Müzisyenler unutuldu tenkitlerine siz ne dersiniz?
Son açıklanan olağanlaşma takviminde, müzisyenlerle ilgili de yeterli haberler duymayı çok dilek ettik ancak çıkmadı. Bu bizi üzdü. Yüzlerce müzisyen, konutuna, çoluğuna, çocuğuna ekmek götürüyor. O insanların da irtibatlı olduğu yüzlerce insan daha var. Münasebetiyle bu bölüm, ekonomik manada çok sarsıldı. Ruhsal olarak da sarsıldık. Enstrümanını satanlar, intihar edenler, meslek değiştirenler… Bu hiç kolay değil ve çok can acıtıcı bir devir.
“ESKİDEN DAHA DERİNDİK HEPİMİZ”
Birinci albümünüz 1990’da çıktı. Ve ortadan geçen 30 yılda, çok şey üzere müzik de değişti. Periyodun ruhuyla mı ilgili bu durum?
Müzik o vakit çok farklıydı. Hayatımızdaki değerli her şeyle geçirdiğimiz müddetler de çok farklıydı. Daha derindik hepimiz. Şu anda bir müzik piyasaya çıkıyor, 15 gün sonra o şarkıyı tüketip bir kenara atmış oluyoruz. Dijitalleşmenin, her şeye çabuk ulaşmanın tesirli olduğunu düşünüyorum. Zira hayat ve hayatın temposu hızlandı. Biz bir saati on dakika içinde yaşıyoruz neredeyse. Aşk da çok çabuk tüketilir oldu. Dermanı var mı açıkçası bilmiyorum ancak tahminen şahsî farkındalıkla biraz olsun üstesinden gelinebilir.
Kızınız Nazlı için hayal ettiğiniz dünyada neler olmazdı?
Bir çocuk dünyaya geldiği andan itibaren annenin en değerli misyonu, onu ne kadar çok sevdiğini hissettirebilmesi. Tahminen bir bakışla, tahminen bir dokunuşla… Sevginin dayanılmaz bir güzelleştirici yanı var. İnsanın yaşı kaç olursa olsun, bilmesi çok kıymetli. Yalnızca kızım için değil, bütün çocuklar için hayal ettiğim dünyada neler olmazdı diye düşündüm de… Savaş olmazdı, açlık olmazdı, adaletsizlik olmazdı, bayana şiddet olmazdı. Bu türlü bir dünya var mı bilmiyorum ancak yalnızca sevgi olurdu.
TOPLUMSAL MEDYADA KENDİMİ KANITLAMAK, YOL ALMAK İSTEMEM
“Gözüm kara, toplumsal medyada düşündüğümü söylerim” diyen bir sanatçı mısınız?
Toplumsal mecra alanları, benim çok içinde bulunduğum bir ortam değil. “Gözü karayım düşündüğümü söylerim” diyen bir bayan değilim. Karşı tarafı incitmekten, üzmekten çekinirim. Sahiciliğimi ve samimiyetimi o alanda görmüyorum. O alanlarda kendimi kanıtlamak ve orada yol almak istemem. Dünya oraya gittiği için doğal olarak hepsini bilmek ve öğrenmek durumundayız. Lakin hayatımın sahibi haline gelmesi, onun karşısında daima oturup oradan hayat kurma uğraşı, toplumsallaşma ve arkadaşlık hayatımı devam ettirme gayreti çok sağlıklı ve emniyetli gelmiyor açıkçası.
“GENÇLERİN HEYECANINA ORTAK OLMAK YETİYOR”
Aşkın Işık Yengi bu yıl 23. sefer düzenlenen Türkiye Liseler Ortası Müzik Yarışı’nda heyet üyesi olarak gençlerin heyecanına ortak oluyor. “Seçim yaparken onların ne kadar istekli olduğunu görmek yetiyor” diyor.
İpana 23. Türkiye Liseler Ortası Müzik Müsabakası’nda heyet üyesi olarak gençlerin heyecanına ortak oluyorsunuz. Liseli gençler size ne hissettiriyor?
Her şeyden evvel bana ne kadar heyecanlı ve istekli olduklarını hissettiriyorlar. Bu da seçim kriterlerimin başında geliyor.
Bu yıl rekor bir müracaat yapılmış ve birinci kere pandemi nedeniyle online düzenleniyor.
1700 görüntü geldi. Online olarak gerçekleşmesine karşın dayanılmaz bir sayı bu. Beni en çok etkileyen öğrencilerin gözlerindeki o heyecan ve istek oldu. Dilerim hayalleri ve o heyecanları hiç bitmez. Gerçek olmaları çok değerli. Şarkıyı yanlış söylemeleri, detone olmaları bunlarla ilgilenmedim. Daha çok bana ne hissettiriyor, bana o müzik geçiyor mu, çaldığı enstrümanı gözümü kapadığımda hissedebiliyor muyum üzere mevzuların üzerinde durdum. Zira heyecanlanınca şarkıyı herkes yanlış söyleyebilir, bizler de geçtik o durumlardan. Aslolan kendilerinin ne kadar istekli olduklarıydı.
