Türk televizyonlarının unutulmaz dizisi Bizimkiler’de “Benim adım Cemil” cümlesiyle hafızalara kazınan oyuncu Uğurtan Sayıner (77) oyuncu arkadaşları Osman Cavcı ve Şehmus Yığın ile yaşadığı İzmir Karşıyaka’daki meskeninde yaşlılığa bağlı sebeplerden dolayı 27 Haziran’da vefat etti.
SAYINER’İN SON İSTEĞİ…
Usta sanatçı için Ahmet Piriştina Kültür Merkezi’nde merasim düzenlendi. Merasime, Sayıner’in yakınları, sanatçı dostları ve sanatseverler katıldı. Sahneye getirilen Sayıner’in naaşının üzerine karanfiller bırakılırken, Sayıner’in fotoğrafları da sahnede yer aldı.
Merasimin açılış konuşması, usta sanatkarın anı defterinin giriş kısmı ile başladı. Merasimde, Sayıner’in yazdığı anı defterinin tek kişilik oyun haline getirilerek sahneleneceği ve Sayıner’i konut arkadaşı Şehmuz Yığın’ın canlandıracağı öğrenildi.
Öte yandan, Sayıner’in son isteğinin son kere sahneye çıkmak olduğu söz edildi.
“GELDİM ANCAK BU ÇOK MAKUS OLDU”
Dizide Cemil’in eşi Sevim karakterine hayat veren Sabriye Kara’nın merasim konuşması ise salonda bulunanları duygulandırdı.
Sabriye Kara, “Çok sıkıntı bir misyon. Uğurtan’ı kısa cümlelerle anlatmak gerekirse, dünyevi hiçbir şeyle ilgisi olmayan, para pul sevmeyen dünya mutevazısı bir insandı. O kadar mütevazıdır ki her röportajında ‘Çok düzgün oynuyorsunuz’ dendiğinde ‘Ben oynamıyorum, Sabriye oynatıyor beni’ kaygısı. 15 sene ona ‘Sanal kocam’ dedim. O da bana ‘Hayatta en keyifli olduğum evliliğim, en sevdiğim karım’ sıkıntısı. Hani ‘Sevim koş’ var ya, bugün de ‘Sevim koş’ dedi. Geldim fakat bu çok makus oldu. ‘Nasıl hatırlarsınız?’ diye sordular. Hatırlamak için evvel unutmak gerekir” diyerek gözyaşlarını tutamadı.
“O DEFTERİ BANA VERDİ”
Karşıyaka’da bulunan Uğurtan Sayıner Şov ve Sanat Merkezinin kurucusu Hasan Kızılaslan, “Biz ona ‘Baba’ diyoruz. Onunla sanat merkezimizde hem tiyatro hem de sanatın başka kollarında yüzlerce öğrenci yetiştirdik. 15 günde bir hiç fiyat almadan sanat merkezimizde sahneye çıkardı. Mezuniyetlerde öğrencilere dokümanlarını verirdi. O bize çok şey öğretti. Tiyatro sahnesi yahut şov sanat merkezi kurmaya karar verdiğimde merkezin ismi için öbür bir isim düşünüyordum. Sonra Şehmuz Hoca ile otururken, ‘Uğurtan Hoca’nın ismini verelim’ dedi. ‘Keşke kabul etse. Çok keyifli olurum’ dedim. Sonra kendisiyle konuşmuş. Akşam Uğurtan Hoca bizi çağırdı ve gözleri yaşlı bir halde, ‘Biz tiyatrocuları öldükten sonra hatırlarlar. Sen beni ölmeden evvel hatırladın. Sana ne kadar teşekkür etsem azdır’ dedi. Bu, benim hayatımda alabileceğim en hoş geribildirimdi. Onun ismi yaşamaya devam edecek. Hayatını bir deftere yazmıştı. O defteri bana verdi ve ‘Buradan benim hayatımı anlatan tek kişilik bir oyun yaz ve benim hayatımı Şehmuz Yığın oynasın’ dedi. O defter şu an bende. O anıları yazmaya başladık. Umarım ona yakışır bir Uğurtan Sayıner oyunu olacak” dedi.
“KOCA ÇINARI KAYBETTİK”
Sayıner’in konut arkadaşlarından Sehmuz Yığın da, “17 yılı birlikte geçirdik. Koca çınarı kaybettik. Şu an ne olduğunun farkında değilim. Hayalde üzereyim. O benim babam üzereydi. Çok şey paylaştık. Birlikte turneler yaptık, ölümlerden döndük. Onun anı defterinden oyun yazacağız. Eksik kalan kısımları devam ettireceğiz. Bana daima ‘Benim hayatımı sen oynayacaksın’ sıkıntısı. Defter yarım kaldı lakin biz devam ettireceğiz, oyunu hayata geçireceğiz” diye konuştu.
“SON DEFA SAHNEYE ÇIKSIN İSTEDİK”
Sayıner’in bir öbür konut arkadaşı oyuncu Osman Cavcı da, “Bütün Türkiye’nin başı sağ olsun. Çok pahalı bir sanatçıydı. Bizimkiler dizisinin az sayıda kalmış yaşayanlarından birini de kaybettik. Son devirde birlikte yaşıyorduk. Birlikte tiyatro yapıyorduk. Bir de ‘Uyan da balığa çıkalım’ diye bir sitcom yaptık. Pandemi vardı, tiyatro yapamaz olmuştuk. Meskende üç oyuncuyduk ve ‘Dizi yapalım’ dedik. Eğleniyorduk. Bana, ‘Osman yeni kısım yaz, ne vakit çekeceğiz?’ diyordu. Çalışmayı çok seviyordu. Kendine geliyordu. Hasta bile olsa kalkıyordu. Her sene periyodik olarak hastaneye yatar çıkardı. Tekrar onlardan biri sandık. ‘Ben hastanede kalmak istemiyorum, beni çıkarın’, demiş. Tahminen meskende vefat etmek istedi. Bir iki gün güzeldi. Konuşuyorduk, televizyon seyrediyordu. Su tüketmediği için, yemek yeme zorlukları olduğu için uyumaya başladı. ‘Kalk sana bir kahve yapalım’ diyorduk. En son baktım ki çok derin uyuyor. Nefes de almıyordu. Şehmuz’u çağırdım ve öldüğünü anladık. Artık buradayız. Ona ‘Baba’ diyorduk. Ben ona bazen ‘Cemil’ derdim, o denli deyince bozulup ‘Yeter’ sıkıntısı. Son kere sahneye çıksın istedik. Oyuncunun en son yer alması gereken yer sahnedir” tabirlerini kullandı.
“AZALDIK”
Bizimkiler dizisinin Tertip’i Mehmet Gülerbaşlı ise şunları söyledi: “Parmakla sayılacak kadar azaldık. Gitgide azalıyoruz. Uğurtan Sayıner ile 50 yıllık dostluğumuz var. Perihan Abla ile kamera önünde başladık, sonra Bizimkiler dizisinde devam ettik. İzmir’de 9 yıl tiyatro yaptık. Ömrü bu kadarmış. Işıklar içinde uyusun.”
Oyuncu Gülnihal Demir de gözyaşı dökerek, “Çok üzgünüm. O benim kankamdı. Onu çok seviyorum. En son hasta ziyaretinde onu görmüştüm. Onu çok özleyeceğiz” dedi.
Merasime katılanlar da Sayıner ile ilgili niyetlerini kürsüye çıkarak tabir etti. Usta sanatkarın cenazesi programın akabinde son seyahatine uğurlanmak üzere Beşikçioğlu Camii’ne götürülecek. (İHA)
